yazar
Arkam, önüm, Sağım, solum Sobe! Arkamı döndüm kimse yok. Herkes saklanmış mı ne? Ben de koskocaman bir gökyüzü çizdim; rengi yeşil de olabilir mavi de… Üzerine ay ve yıldızlar da dizilebilir, yaramaz kediler de… Bir yıldızdan diğerine sek sek oynayarak geçerken yıldız kaydı, bana çarpmasın
“Çağdaş dünya, ümitsizce dışarı çıkmaya yol arayan yüzer gezer korku ve hayal kırıklıklarıyla ağzına kadar dolu bir kaptır.”
Bizim kuşak iyi bilir radyo tiyatrolarını. Hafta sonu cumartesi, pazar sabahları saat onda başlardı. Benim için en büyük keyifti kahvaltı sonrası radyonun başına oturup bu güzel tiyatroları dinlemek. Bir de geceleri tekrarı olurdu. Her şey bir yana, o saatlerde hayat dururdu. Seslerin hayal dünyamızla
“ Herkes dünyayı değiştirmeyi ister ama kimse kendini değiştirmeyi düşünmez”