Artık saymıyorum biliyor musun? … Bir, iki, üç… beş… yedi, On yedi… Yirmi yedi! … Kaç senedir sayıyordum, En son geldiğin o günden beri, İkna oldum artık; Gelmiyorsun, gelemiyorsun. Bugün de yine gelmedin çünkü Yoksun!… Ama olsun, Küs değilim sana. Sen ki böyle solgun bir ekim akşamında, Binlerce kilometreyi Ardında bırakıp, gelmiştin bana… Biliyorum; dönebilsen …
Kara bir örtüdür gece; Küçük, beyaz parıldayan, simli örtüyü çekerken üstümüze kapar tüm çirkinlikleri… Yalnızların yoldaşı, yakamozların sırdaşı olsun diye; Mehtaptan sızan aydınlığa izin verir tek… Gece, kavuşmak için sabaha, Yeni umutlara gebe günün sabahında, Ardına bırakır karanlıkları. Her bir ışık hüzmesinin parıltısı,düşerken üstümüze Veda eder bize gece… Hümeyra KAYA
Güzel günler var daha, Yaşanası, özümsenesi… Tadına vararak, Teneffüs etmek için hayatı, Özlenesi günler bekler Ümitvar oldukça Gelecekte bizleri… H.Kaya
Duymak istediğim tüm sesleri gök kubbeden toplasam, Gönlümü okşasa o yek ahenk melodi, Cümle sözler dökülse dilimden, Katıksız bütün dizeler ard arda dökülüverse yeknesak. Belki o zaman, dalarım uzak diyarların sonsuzluğuna… H.KAYA