Geceden Güne
Kara bir örtüdür gece;
Küçük, beyaz parıldayan, simli örtüyü çekerken üstümüze
kapar tüm çirkinlikleri…
Yalnızların yoldaşı, yakamozların sırdaşı olsun diye;
Mehtaptan sızan aydınlığa izin verir tek…
Gece, kavuşmak için sabaha,
Yeni umutlara gebe günün sabahında,
Ardına bırakır karanlıkları.
Her bir ışık hüzmesinin parıltısı,düşerken üstümüze
Veda eder bize gece…
Hümeyra KAYA
