KEŞKE DAHA ÖNCE TAKSAYDIM O GÖZLÜĞÜ GÖNLÜME!
Hayatımın hiçbir evresinde yaşımı söylemekten gocunmadım. Bana göre her yaşın ayrı bir güzelliği ayrı bir özelliği oldu hep. Gençlik yıllarımda küçük olmaktan çekinmedim; yaş aldıkça, yaşlanmaktan.
Evet, aynaya bakınca yüzümde artan çizgileri görüyorum. Saçlarıma düşen aklardan da haberim var ama hayatın akışında yaşamın bana verdiği her şeyi olduğu gibi kabul etmeyi de biliyorum. Yaşım yukarı doğru tırmandıkça aşağı bakmaktan çekinmiyorum. Her yıl açılan mesafeyi kanıksıyorum ki yıllar sonra oluşan uçurumda başım dönmesin.
Geçen yıllar, iyisiyle kötüsüyle geçti gitti. Birçok insan gibi unutmak istesem de unutamadığım, hatırımdan hiç çıkmasın deyip de tazeliğini koruyamadığım çok şey bıraktım ardımda. Nice anılar nice insanlar birikti hayat yolculuğumda. Şimdi iyisinden çok şey öğrendiğim, kötüsünden dersler çıkardığım insanlar korosuyla koca bir kitabın yapraklarında yeni bir sayfaya daha geçiyorum bugün. Kaç sayfa daha kaldığını bilmediğim kitabımın bu sayfasında yaşadığım ânın değerini bilmek istiyorum yine. Güzel anılar, güzel insanlar, dostluklar, arkadaşlıklar ve güzel eserler…
Tüm çabam iyilikten, güzellikten, sanat ve edebiyattan ilimin ışığından yana. Çünkü biliyorum ki farkında olmadan mutluluk sanıp peşinden koştuğumuz birçok şeyin ardında zaman harcarken hayatın bizden alıp götürdüklerini ıskaladık çoğu zaman.
Biliyor musunuz, yaş aldıkça, insan sadece gözüne değil gönlüne de gözlük takıyor. Daha iyi görüyor önceden göremediklerini. Mesela yedisinde neyse yetmişinde de öyle olacağını bildiği insanların değişmesini beklemiyor artık. Yıllarca hayatında olan ve kim olduğunu bilmediği “elalem”i çıkartıyor hayatından. Hayatını onların dediğine göre değil de kendi istediği şekilde yaşamaya başlıyor. Sevgisini, gerçekten onu hak edenlere veriyor, sahte bakışları, ikiyüzlü insanları daha iyi seçebiliyor. Sizi gerçekten seven insanların yüreğindeki sıcacık sevgiyi görüyor. “Hayır” demeyi geç de olsa öğreniyor. Yıllarca dost bildiklerinin arkasındaki çıkarcı bakışları da gösteriyor gönle takılan gözlük. “Ah!” diyor sonra, “Şu gözlüğü daha önce taksaydım keşke gönlüme!”
Ama biliyor musunuz, hayatımda hiç değiştirmediğim ve değiştirmeyeceğim şey “umutla yaşamak” oldu. Sanırım bu huyum, hayat kitabımın yeni sayfalarında da hep böyle devam edecek. Öyle olmasını umut ediyorum en azından…
Bugün, hayatıma yakacağım mumun ışığıyla aydınlanıp sağlıklı, mutlu ve güzelliklerle dolu bir dünya umudunu, yüreğimden tüm sevdiklerime, sevenlerime ve dünyadaki tüm insanlara üflüyorum.
MUTLU ve SAĞLIKLI YILLAR…
Sağlıcakla kalın…
