O BİZİM MİLLETİMİZİN YILDIZIDIR, PARLAYACAK!
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak,
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim Milletimin yıldızıdır, parlayacak,
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Rengini Şehidimin Kanından Alan Al Bayrağım,
Bugün, utanarak baktım yüzüne, sana verdiğimiz şeref sözünü, sana verdiğimiz namus sözünü layıkıyla tutamadık diye…
Mahcubiyetimizi ifade edecek ne bir söz telaffuz edebilirim ne de bir davranış sergileyebilirim bugün…
Sen ki bağımsızlık timsali, sen ki vatan millet emsali hilalinle göğü, güneşi kucakladın; şehidimin al kanını arş-ı alaya kaldırdın!
Sen ki Türk adını semalara yazdırdın, son nefesimize kadar seni korumaktı boynumuzun borcu!
Sana bu can feda, sana dökülen kanlar şifa bize…
Din, millet, vatan, bayrak sevgisini kendisine şiar edinmiş bulunan her Türk, kanının son damlasına kadar vatanımızın, milletimizin, bağımsızlığımızın sembolü kutsalımız, en kıymetlimiz bayrağımızı korumakla mükelleftir ve mükellef olacaktır.
Bu aziz topraklar uğruna dün olduğu gibi bugün de ülkemizin, milletimizin bağımsızlığını aynı duygularla korumak, şanlı tarihimizde olduğu gibi yapılan her tür saldırıya, bölücü, vatan haini, düşmanlara karşı bu uğurda canını esirgemeden feda etmek için 7’den 70’e hazır koca bir ulus varken bayrağımıza uzanan eller kırılsın…
Şanlı bayrağım her daim ayı, yıldızıyla kucaklasın özgürlük kokan vatan topraklarını…
Sen dalgalan şanlı bayrağım, sana söz bu son olsun !…
Sana uzanan hain eller, kem bakan gözler bir daha nazar ederse sana; lal olsun dilimiz, bu ayıpla yaşayamayız çünkü biz…
Kendi topraklarımızda bayrağımıza el uzatma cesaretini vermişsek eğer insanlara, bize de yazıklar olsun !…
Zira taviz tavizi doğurur derler…Dilerim bu zafiyetimiz bir taviz olarak algılanmaz ve bu ilk ve son olur!
Dilerim, asla ve kat’a bir daha bayrağımıza el uzatma cesareti gösteremez hiç kimse!…
Çünkü; o, bizim milletimizin her daim parlayacak yıldızıdır!…
Unutma!
“Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır,
Toprak,eğer uğrunda ölen varsa vatandır.”
Ne mutlu, Türk’üm diyene!…
