“Her kadın cinayeti hayatta kalan kadınlar için bir gözdağı değilse nedir?” (2008) Sığınma evinde kalan bir kadının bu sözü gerçekten düşündürücü. Ataerkil bir toplumda, yetişmekte olan kız çocuğunu sindiren, eşi ikinci plana iten toplumsal bir düzende işlenen her kadın cinayetinin diğer kadınların bilinçaltındaki izdüşümü gibi olduğunu vurgulayan çarpıcı bir ifade. Türkiye’de hayat, kadınlar için gerçekten de çok zor. Sosyal hayatta var olmaya çalışan kadınların işi öyle dışarıdan göründüğü kadar kolay değil. İş dünyasında, bilimde, siyasette, sanatta yer bulmakta zorlanan kadınlara sadece cinsel bir obje olarak bakan erkeklerin çokluğu düşünüldüğünde bunu anlamak hiç de zor değil. Kadına şiddetle mücadele edilirmiş gibi görünse de yapılan ya da yapılmaya çalışılan şeylerin yetersizliği karşısında…