İşte saatler yine dokuzu beş geçti. Nefeslerimizi tuttuk. 78 yıldır artık sadece yüreklerimizde çarpan o koca yüreğin sesini 79. yılda yine büyük bir iştiyakla duyuyor, dinliyoruz. Ve bugün… Yaman esiyor yine Dolmabahçe’de rüzgâr. Anıttepe’de savruluyor yine sarı yapraklar. Gözlerimiz nemli, kalplerimiz teessür içinde elemli. Koca bir ulusun saygı ve özlemle çarpan yüreği kederli. Bir millet ağlıyor Ata’sının ardından. Ama endişeye mahal yok çünkü başlarımız dik, bakışlarımız mağrur, yüreklerimiz vatan aşkıyla dolu Ata’m. Sen sadece yüreklerimizde değil, düşüncelerimizde, umutlarımızda, geçmişimizde olduğun kadar geleceğimizde de var oldukça; kurduğun ve bize emanet ettiğin cumhuriyetin meşalesi, ebediyen hem bu topraklarda hem de yüreklerimizde yanmaya devam edecek. Bu millet var oldukça, şehitlerimizin al kanıyla…