• Genel,  Köşe Yazıları

    BARIŞ ÇUBUĞU

    Gözyaşlarının sel olduğu günlerden geçiyoruz ne yazık ki. Akıntıya kapılmayayım diyen de demeyen de yanardağdan püsküren kızgın bir lav misali akan selin içinde sürükleniyor. Dört bir yanımız savaş, terör ve şiddetle çevriliyken; insanlar, kaos ve kandan beslenirken; kadın, taciz; çocuk, istismar; hak ve özgürlükler suiistimal edilirken, barıştan söz etmek, sözcüklerin yüreğine bir parmak bal çalmaktan öte geçemiyor artık. Tadı damağımızda kalan bu sözcük, bizi doyurmadığı sürece günden güne  sadece daha da anlamsızlaşıyor, büyüsünü yitiriyor. Bugün dünya barış günü… Ama barış, dillerde bir sözcük, Kızılderililerde bir çubuk, zeytin ağacında bir dal, hayallerde pembe bir düş, yüreklerde özlenen bir sevgili oldu ne yazık! Dini, dili, ırkı, milleti, türü cinsiyeti ayırt etmeksizin kardeşçe…