“İyiler her zaman mı kaybeder be usta?” … Bir adam öldü! Bir çocuk yetim, bir kadın yar’ sız, Bir ana baba yavrusuz, Bir toplum, vicdanlı bir insandan mahrum kaldı! Bir adam öldü, Hayır hayır, bir adam öldürüldü! Sıkılan kurşunla koca bir ulusun kalbi derin bir yara daha aldı. Zaten delik deşik edilip elek gibi kalan vicdanlarımızda İyilik ve merhametin esamisi kalmadı. Üstelik; geri dönüp baktığımızda aslında ölen tek bir adam da değildi! Daha birkaç gün önce seccadesi üzerinde bıçaklanarak öldürülen bir başka adamın kanı yerde kurumadan hatta kilisedeki bir ayin günü öldürülen diğer bir adamı unutmadan direksiyonu başında vicdanına yenik düşen bir adam daha öldürüldü. İzlediğim o kamera kaydı hiç…