Enginlere sığmayan, koskoca bir tarihin yazıcılarının çocukları, torunlarıyız biz. Orta Asya’da açılan kapıların ardına, uçsuz bucaksız toprakları, akılla, mantıkla, ilimle, bilimle yönetilen koca bir milleti sığdırmışız biz. Saygı ve sevgiyle yoğrulmuş medeniyetlere, din, dil, ırk ayırt etmeksizin ev sahipliği yapmış bir ulusun mensubuyuz biz. Elbette iyi günlerimiz olduğu kadar, sıkıntılı günlerimiz de olmuş bizim. Aydınlıkları, karanlıklara salmış, kimi zaman kader. Neşeyi de içmişiz kederi de… Ama hep geçmişiz o alacakaranlık kuşağından el birliği ile. Lakin bir gün… Bir gün çökmüş bir karabasan üzerimize. Dışarıdan düşmanlar, içeriden hainler çekmiş kapkara bir örtüyü üzerimize. Kırılmış kolu, kanadı milletimizin. Çaresizlik çemberi içerisinde çırpınmış ama çırpındıkça daha çok batmaktan öte gidememişiz biz. Ta ki…