“Bazen sesimi değil de kelimelerimi yükseltmek geliyor içimden .” Hümeyra KAYA Bazen sesimi değil de kelimelerimi yükseltmek geliyor içimden. Âşık Veysel’in tabiriyle iki kapılı bir handa yürüdüğümüzü unutup hayatla canhıraş mücadeleler içine giriyoruz ya şaşırıyorum. Ölümün varlığını bilen tek canlı türü olan insanların bu kesif mücadelesini anlamakta güçlük çekiyorum. “Kefenin cebi yok ki nereye götüreceksiniz?” diyesim geliyor ama ne kadar yüksek sesle bağırsam da bazılarının hiç kısılmayan sesleri arasında duyulmadığını görebiliyorum. O yüzden sesimi değil de kelimelerimi yükselteyim diyorum ama arkama dönüp baktığımda okumayan bir millet olduğumuzu görüyorum ve sarf ettiğim kelimelerin de boşuna olduğu kanaatine varıyorum. -Tıpkı bu satırları da okumayacak olan okumayı zül sayan insanlar gibi!- Yani aslında…