Fizyolojik olarak beynin, her zaman çalıştığını düşündüğümüzde, düşünmemek diye bir şey yoktur aslında. Düşüncenin tam tanımı hususunda uzlaşılamadığından belki de neyin düşünce olduğunu neyinse olmadığını söyleyemiyoruz. Genel yargıya göre düşünmek “sorgulamak” la daha alakalıymış gibi görünse de sözcüğün içinde hapsolmuş gibiyiz aslında. O halde bir karar vermeliyiz ya nöronların her hareketi düşünmektir ya da düşünmek diye bir şey yoktur. Yalnızca ‘var olmak’ vardır. Ben nöronların her hareketini anlamlandırmak isteyenlerdenim. Yani her an düşündüğümüzü kabul etmekten yanayım. Hal böyle olunca neyi, nasıl düşünüyorum ya da düşünüyoruz sorusuna götürüyor düşüncelerim beni. Düşünmek, bitmeyen bir yolculuk hali gibidir. Nasıl ki insan yolculukta, bavuluna istediği eşyaları alır, istemediğini çıkarırsa işte, sürekli düşünme hali de…