-
HÜZÜNBAZ
Ufuktan doğan güneşin solgun uyanışlara gebe çehresi, göçmen kuşların veda şarkılarıyla yıkanırken; bağrı yanık yazın, ateşli kollarından yine bir eylül akşamında dökmeye başladı sonbahar, yapraklarını. Yüreğini aniden soğutmamak için yaz; yıldızlı semaların altında, denizin, sıcak kumların, aşk dolu, sevgi sözcüklerini fısıldayan neşe dolu gecelerini, uzun, soğuk kış gecelerine terk etmeden yasladı yine sırtını hüzünbaz sonbahara. Bilgisayarımda (her ikisini de rahmetle yâd ettiğim) Sanat Güneşimiz Zeki Müren, güftesi ve bestesi Şekip Ayhan Özışık’a ait şarkıyı söylerken: “Yine hazan mevsimi geldi Yine yapraklar, rüzgârların peşi sıra gidecek Yine deli gönlüm, yine bu mevsimde Hicranını yalnız başına çekecek” diyordu. Sanırım, hüzne en aşina mevsimdir sonbahar. Serin rüzgârlar, ardına takılan karmaşık duygularla yüzümüze…