Kol kırılıp yen içinde kaldı kalalı bu haldeyiz. Geride bıraktığımız 365 günde 381 kadın öldürüldü erkekler tarafından. Bağırmak, sesini duyurmak yerine susmayı öğrettiğimiz ne yapsalar ayıp saydığımız, namus kelimesini sarıp sarmalayıp sadece onların sırtına sardığımız, mağduriyetini, başına gelenleri söylemek yerine mağdur eden kişiye mecbur bıraktığımız kadınlarımız, kırılan kollarını yen içinde tutabilmek için ölüyorlar, öldürülüyorlar …
İnsanlığını yitiren insan müsveddelerinin, vahşice öldürdüğü kadınların, sessiz çığlıklarını örttü toprak. Çocuğuna hasret anaların, gençliğine doyamayan kızların, hayatlarının baharında toprak olan bedenlerin canları yanmıyor artık ama ruhları da huzur bulamıyor ne yazık! Bir ağıt yükseliyor bugün Anadolu’nun bağrından… Ve her gün yeni bir yürek susuyor adını ölü kadınlar korosuna yazdırarak! Biz mi? Bizse ahlanıp vahlanmaktan, …
“Dünyadaki en güçlü insanlar kimdir diye sorsalar; kendi başının çaresine bakmayı bilen kadınlardır derdim.” Cemal Süreya Güçlü kadınları severim. Bir kadının önce kendisi için var olmasını, dik durmasını isterim. Bu nedenle tüm romanlarımda güçlü kadın karakterler tasvir etmeye özen gösteririm. Bilirim ki kadın, yaratılmışların içinde en şerefli olarak nitelendirilen ve adına “insan” denilen varlığın …