-
BABAMA SERZENİŞ
Elinde olsa bırakmazdın elimi biliyorum… On beş seneye sığan çok güzel bir hikâyeydi bizimkisi. Rengini çaldığım gözlerinden bakarken bugün hayata, öğrettiğin gibi bardağın dolu tarafından bakmaya çalışıyorum. Ama çok üzgünüm, sanırım senin kadar başarılı olamıyorum… Dur, dur üzülme! Bu ne senin ne benim suçum. Sen doğruyu, güzeli, iyiyi öğrettin öğretmesine ama sen gideli çok şey değişti bu dünyada be baba! İnan anlatsam, şimdi bana bile inanmazsın. Dünyanın bu kadar kötü, insanların bu kadar zalim, bu kadar riyakâr olduğuna ikna olmazsın. Ama öyle oldu ne yazık. Dostluğun adı menfaat; menfaatin adı para oldu. Parayı veren Nasreddin Hocanın düdüğünü çalmakla kalmadı! Canım dediklerin yakmasın canını diye en çok onlardan sakındın mı bilmem…