-
SEVELİM SEVİLELİM, BU DÜNYA KİMSEYE KALMAZ
Ne kadar “boş” yaşıyoruz değil mi? Yo yo… Seslerinizi yükseltip nasıl çalıştığınızı, hayat için ne kadar koşturduğunuzu anlatmayın bana. Bu sadece, sayılı kaç nefesimiz kaldığını bilmeden, sevdiklerimizden uzak, yalnızca hayatta kalabilmek için hayatlarımıza tutunmak! Yanı başımızdaki sevdiklerimize belki bir kerecik bile onları sevdiğimizi söylemeden, son nefesimizi ya da vereceklerini bilerek hayatta kalmaya çalışmak! Çünkü bu değil, bir başka şey aslında yaşamak! Belki hiç yapamasak da bir çiçeği koklamak, bir çocuğun yüreğindeki sevgiye dokunmak, yaşlı bir insanın elinden tutup ona baston olmak ya da tertemiz bir havayı ciğerlerine doldurup sadece bununla bile mutlu olmak… Oysa bizim yaptığımız ne? Hayatımızı karalamak! Sınırlı bir ömrün sayfalarını çevirirken önümüze geleni yıkıp dökerek, kırıp inciterek,…