– Son yolculuk… – Yan yana tabutlar… – Ölümün soğuk yüzü… – Şehitlik… – En yüce mertebe… – Ya geride kalanlar?… – Analar, babalar, yâr, evlat… … Kelimelerin manasını yitirdiği, hükümsüz kaldığı, akan kanlar karşısında bizim kanımızın donduğu an… Keşke kanımız yerine zaman donsa!… Keşke, yaşananları bir film gibi geri sarsak!… Keşke!… Keşke!… Elbette, canımız feda vatana… Elbette, kanımız kurban olsun rengini verdiği bayrağa… Elbette, sözümüz var Ata’ya… Elbette “Ölmek var, dönmek yok!” vatan uğruna… Lakin bu kadar ucuz olmamalı hayatlar… Dik durulacaksa eğer, mücadele edilecekse vatan uğruna; birlik beraberlik içinde sergilenmeli bu onurlu duruş. Çünkü tek yürek, tek bilek olmayı yüreğinde taşıyor bu ulus… Bir silkelense, önünde esas duruşa…