“İnsanı gördüklerinden ibaret sayma, görmediklerinde ara   İçidir hakikatin resmi dışı sadece bir manzara”                                                                                             Hz. Mevlana Kocadere köyünde büyük bir sargı yeri kurulur. Kimi Urfalı, kimi Bosnalı, kimi Adıyamanlı, kimi Gürünlü, kimi Halepli çok sayıda yaralı getirilmektedir… Yararlılardan biri Lapseki’nin Beybaş Köyündendir ve yarası oldukça ağırdır. Zor nefes alıp vermektedir. Alçalıp yükselen göğsünü biraz daha tutabilmek için komutanının elbisesine yapışır. Nefes alıp vermesi oldukça zorlaşır ama tane tane kelimeler dökülür dudaklarından: “Ölme ihtimalim çok fazla… Ben bir pusula yazdım… Arkadaşıma ulaştırın!…” Tekrar derin nefes alır, defalarca yutkunur: “Ben… Ben köylüm Lapsekili İbrahim onbaşıdan 1 Mecit borç aldıydım… Kendisini göremedim. Belki ölürüm. Ölürsem söyleyin hakkını helal etsin!…” “Sen merak etme…