-
HAYDİ, TARİH YAZMAYA DEVAM EDELİM!…
“Uzun ince bir yoldayım Gidiyorum gündüz gece Bilmiyorum ne haldayım Gidiyorum gündüz gece” Usta Halk Ozanımız Âşık Veysel’in bu dizelerini bilmeyen yoktur sanırım. Ne güzel anlatmış hayatı… İşte tam da böyle yürüyoruz her birimiz bize çizilen yollarda. Doğum ve ölüm aralığındaki iki kapılı handa, uyurken bile geçen zamanın kollarında dolduruyoruz vaktimizi bu fani dünyada. Kaçımız düşünüyor sebebi hayatımızı?… Hangimiz ‘dünyanın baki, hayatın fani’ olduğu bilincinden hareketle yaşayabiliyor hayatı?… Boşa kürek çektiği hissine kapılan oluyor mu hiç aramızda?… Son yıllarda ne kadar çok boş işlerle uğraşıyoruz oysa. Bize sunulan her şeyi sunulduğu şekliyle hazır alıp kabullenip oturuyoruz. Hayatımızı devam ettirecek zaruri ihtiyaçlarımızın dışında hayata dair hiçbir çabamız yok çoğumuzun. Yormuyoruz, yorulmuyoruz……