Eğitimin olmadığı yerde ahlaksızlık hüküm sürer… Bundan yedi, sekiz sene evveldi. Stuttgart’ın kalabalık alışveriş merkezlerinden birinin kapalı otoparkına arabamı park etmiş, alışverişe gitmiştim. Bir saatten fazla dolaşmışımdır. Alışveriş sepetimi getirip eşyalarımı arabama yerleştirirken bir de ne görsem iyi!? Cep telefonum arabamın üzerinde durmuyor mu? Önce benim değildir benzeri başka bir telefon mu demeye kalmadan baktım ki benim telefonum. Biz de adettendir ya “Helal para bak, bir şey olmamış!” diyerek alıp çantama koydum. Ama durup düşününce başka memleketlerde durum böyle değil, o zaman param haram da şimdi mi helal? Yok, o öyle değil işte. Çok şükür bu güne kadar haram lokma geçmedi kursağımızdan. Alnımın teriyle kazandım hep. İşte o zaman, hikâyemin…