Tüm annelerin önünde saygıyla eğiliyorum. ANNELER GÜNÜNÜZ kutlu olsun… Usulca kutlayalım “Anneler Günü”nü bugün! Yüreğimizdeki coşkuyu içimizde sindirip, Öksüzlerin yarasına tuz basmadan, Yavrusunu yitiren anaların canını yakmadan, Annesine ve evladına hasret gönülleri kırmadan, Usul usul kutlayalım… Hoş, hep kızarım böyle günübirlik kutlamalara ya, söz konusu ‘anne’ olunca akan sular duruyor elbet. “Annelerimizin bereketli ellerini, cefakâr yüreğini, fedakâr varlığını ve tabii ki bir nehir gibi çağlayan sevgisini bir güne sığdırmak olur mu hiç?” derim hep. İhtiyaç duyduklarında yanında olabiliyor muyuz her daim? Öpebiliyor muyuz her gün o kıymetli elleri? Sayabiliyor muyuz hâlâ onların fikirlerini? En önemlisi, sevebiliyor muyuz onları, onların bizi sevdikleri gibi? Bunu başarabilen evlada ne mutlu! Can Yücel’e sorarlar;…