-
VATAN DA SAĞ OLSUN !…
Yer ağladı, gök ağladı. Toprak utandı koynuna sarıp sarmaladığı gencecik bedenlerin gül kokulu teninden. Ana ağladı, yar ağladı, can ağladı, canan ağladı… Yetim kaldı gözü yaşlı evlatlar, Evlatsız kaldı bağrına taş basan analar… “Vatan sağ olsun!” derken babalar, Gözyaşlarında yıkadı, Yüreğine gömdü, yıllarca sakınıp saklayıp büyüttüğü koç yiğidini. Ya yavuklusunu bekleyen kızlar? Sevdası yarım kalan, çiçeği burnunda evli gencecik kadınlar… Gün geçmiyor ki nice anneler ölmesin nice evladın bedeninde… Gün geçmiyor ki kahpe kurşun ayırmasın canı, cananı birbirinden, Gün geçmiyor ki yeni bir ateş düşmesin ocaklara… Yeter!… Artık yeter!… Ateş düştüğü yeri kasıp kavururken, bizim de ciğerlerimiz yanıyor, hayatının baharına erememiş nice vatan evladını ebedi yolculuğuna uğurlarken, yürekler kan ağlıyor, sığmıyor…