“Parayla imanın kimde olduğu belli olmazmış” denirmiş ve de öyleymiş eskiden. Her şeyin bir adabının olduğu, vicdan ve erdemin kıymetli olduğu zamanlardan bahsediyorum. Keşke hep öyle kalsaymış… Zira günümüzde “para” ve “iman” artık prim yapmak ve itibar kazanmak için kullanılan ciddi birer malzeme durumuna geldi. Oysa maneviyat, öyle hassas bir şeydir ki mizanda bir gram şaştı mı şakulü kayar. Günümüzde yaşadıklarımızın birçoğu da aslında bundan ibaret… Maneviyatımızı koruyamadık ve bütün dengeler alt üst oldu. Sadece maddi değil manevi ve kutsal değerlerimizi de günlük hayatımıza malzeme yaptık. Oysa bunlar hassas konulardı. Dokunulmaması gerekiyordu, dokunduk!… Bizler, ibadetin Allah’la kul arasında olması gereken bir mevzu olduğunu öğrenerek büyüdük. Gerçek inancın kalpte olduğunu, bunu…