YİNE YOKSUN

Artık saymıyorum biliyor musun? …

Bir, iki, üç… beş… yedi,

On yedi…

Yirmi yedi! …

Kaç senedir sayıyordum,

En son geldiğin o günden beri,

İkna oldum artık;

Gelmiyorsun, gelemiyorsun.

Bugün de yine gelmedin çünkü

Yoksun!…

Ama olsun,

Küs değilim sana.

Sen ki böyle solgun bir ekim akşamında,

Binlerce kilometreyi

Ardında bırakıp, gelmiştin bana…

Biliyorum; dönebilsen

O zamansız, o mevsimsiz,

O bilinmez diyarlardan,

Üzerine saydığım her bir yıla inat,

İlk günkü heyecanınla:

“İyi ki doğdun kızım!” deyip

Gelirdin bana.

 

Paylaşın herkes okusun ;

Bir cevap yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir